36ماه پیش را به خاطر دارم.
در آن هیاهوی جشن ، غریبی و نا آشنایی بین ما موج میزد .
صدای زمزمه ی دوستی ها به گوش میرسید و طنین ماندگار
دبیری که درس دوستی می داد
980روز پیش را به خاطر دارم .
درهمه ی اوقاتی که بی غصه میخندیدیم ،از خوشحالی اشک
میریختیم وحالمان ،خیلی بهتر از حال امروزمان بود
2352ساعت پیش را به خاطر دارم.
زمانی که با شوقی وصف ناپذیر سرکلاس حاضر میشدیم وناممان
،تنها صحبتی بود که در کلاس شنیده میشد .
چه زود گذشت ،اما چقدر بزرگ شدیم ،چقدر تغییر کردیم ،
چقدردوستی هامان عمق پیداکرد ،
چقدر عشق ورزیدیم ومحبت هدیه دادیم ،
در سختی ها پشتیبان هم بودیم ودر شادیها کنار هم
وچه لحظات نابی را سپری کردیم
با تمام اتفاقات تلخ وشیرین
.
سلامتی رفقایی که هیچ وقت تکرار نمیشن
دمشون گرم
آخرین انشای سال نهم و خودم نوشتم
فردا روز آخر مدرسه هاس
از دوستام جدا میشم و معلوم نیست سال دیگه هر کدومشونو کجا وتو چه مدرسه ای ببینم ولی امیدوارم هرجا که هستن دلشون شاد ولبشون پرخنده باشه
+چه خوب شد قبل جداشدن بعضی دوستامو خوب شناختم
درباره این سایت